Ομιλία μου στο Προσυνέδριο Ναυπλίου για το 8ο συνέδριο

Ομιλία μου στο Προσυνέδριο Ναυπλίου για το 8ο συνέδριο

Κύριε Πρόεδρε,

Κυρίες και Κύριοι Σύνεδροι,

Η ένταξη της Ελλάδος στην Ευρώπη,

ήταν ένας συνεχής αγώνας,

για την ισότιμη παρουσία της

σε μια ένωση αναπτυγμένων κρατών.

Ο εφησυχασμός και η λάθος εκτίμηση των δεδομένων,

αποτελούσαν τον μόνιμο κίνδυνο εκτροχιασμού

της Ελλάδος από αυτόν τον μεγάλο στόχο.

Τα λάθη και ο λαϊκισμός που επικράτησε

για μεγάλα διαστήματα, στην πολιτική ζωή του τόπου μας,

έφεραν τα σημερινά αποτελέσματα.

Είναι εμφανές, πως η Ελληνική οικονομία,

διέρχεται την μεγαλύτερη κρίση της σύγχρονης ιστορίας της,

με αποτέλεσμα, οι επόμενοι μήνες, τα επόμενα έτη,

να χαρακτηρίζονται από χαμηλή ή καθόλου ανάπτυξη,

από μείωση της ανταγωνιστικότητας

και από αύξηση της ανεργίας.

Και αυτό γιατί είναι ίσως η πρώτη φορά, που ένα κόμμα

που κέρδισε τις Εθνικές Εκλογές

και μάλιστα με εντυπωσιακή διαφορά

πέτυχε τόσο γρήγορα όχι μόνον να αθετήσει

τις προεκλογικές του υποσχέσεις, αλλά επί της ουσίας,

να λάβει πολύ σκληρότερες αποφάσεις

ακόμη και από εκείνες που χαρακτήριζε

μέχρι πρότινος ολέθριες για τη χώρα.

Τώρα αποδεικνύεται περίτρανα ότι,

το κόμμα που κέρδισε τις εκλογές δεν είχε πρόγραμμα,

δεν είχε σχέδιο.

Υποσχέθηκε πολλά και τώρα στην προσπάθεια του,

να αντιμετωπίσει την σκληρή πραγματικότητα,

φορτώνει όλες τις ευθύνες στο παρελθόν.

Είναι η εύκολη λύση.

Η ιστορία όμως,

όταν τα γεγονότα πάρουν τις πραγματικές τους διαστάσεις,

 όταν ο ρεαλισμός και η λογική

επιστρέψουν στην πολιτική μας ζωή,

θα γραφεί χωρίς τις σημερινές υπερβολές.

Είναι λοιπόν εύκολο να διαπιστώσει κανείς,

πως, τα θέματα που πραγματεύεται το παρόν προσυνέδριο

είναι επίκαιρα περισσότερο από ποτέ.

Είναι ανάγκη, να διατυπωθούν απόψεις, ιδέες και προτάσεις προκειμένου η χώρα μας να βγει όσο το δυνατόν γρηγορότερα από την κρίση που διέρχεται και να μπει σε τροχιά ανάπτυξης.

Είναι ανάγκη, μέσα στο πλαίσιο του κοινωνικού φιλελευθερισμού, να κάνουμε την σύνθεση των ιδεών μας προκειμένου

να προχωρήσουμε μπροστά.

Φίλες και Φίλοι,

 Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός, στηρίζει την ανταγωνιστικότητα

των αγορών και προσπαθεί να τις απελευθερώσει από δύο δυνάστες:

Από τη μία πλευρά, από το κράτος, την υπερ-φορολόγηση,

την υπερρύθμιση και τη γραφειοκρατία.

Από την άλλη, από τις μονοπωλιακές πρακτικές

και τα ολιγοπώλια του ιδιωτικού τομέα, από τους οικονομικούς κολοσσούς, που συνήθως διαπλέκονται με το κράτος

και το υποτάσσουν στις θελήσεις τους,

δημιουργώντας «εμπόδια εισόδου» για τις νέες επιχειρήσεις

καθώς και τα φαινόμενα γιγαντισμού που εμποδίζουν

τη «διάχυση» της ανάπτυξης

και την αυτοτροφοδοτούμενη αναπτυξιακή δυναμική.

Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός υποστηρίζει την αναδιανομή

 – όχι μόνον του εισοδήματος, αλλά και ευκαιριών –

κυρίως επιχειρηματικών ευκαιριών.

Κυρίες και Κύριοι

Στα πέντε χρόνια διακυβέρνησης, προσπαθήσαμε

να διαμορφώσουμε ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο,

να ξεπεράσουμε χρόνιες στρεβλώσεις

που καθήλωναν τις υγιείς δυνάμεις του τόπου στην απραξία.

Θελήσαμε, από την πρώτη στιγμή να διαμορφώσουμε

μια νέα αντίληψη για την επιχειρηματικότητα,

να ενισχύσουμε το επιχειρείν, μέσα από την απλούστευση

των διαδικασιών, τον περιορισμό της γραφειοκρατίας

και τη διαμόρφωση ευνοϊκού επενδυτικού κλίματος.

Ότι έγινε χθες μπροστά στη διεθνή οικονομική κρίση

δεν δείχνει αρκετό.

Χρειάζονται νέες πρωτοβουλίες.

Είναι επίσης σίγουρο πως με ευχολόγια,

δεν θα αντεπεξέλθουμε την κρίση.

Στόχος μας πρέπει να είναι:

• Η ανάπτυξη σε όλους τους τομείς σε ολόκληρη τη χώρα και ειδικά στην περιφέρεια.
• Η μακροοικονομική ανάπτυξη και η σταθερότητα που αποτελούν σημαντικά στοιχεία ενθάρρυνσης επενδύσεων.
• Η διαδικασία ανοίγματος όλων των αγορών, προϊόντων και υπηρεσιών που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αναβάθμιση της ανταγωνιστικότητας.

Χρειάζεται ενθάρρυνση των δραστηριοτήτων που αλληλοστηρίζουν τον τουρισμό, τη μεταποίηση, τον πρωτογενή τομέα.

Ιδίως μάλιστα δραστηριότητες που αναδεικνύουν

τα τοπικά χαρακτηριστικά μιας περιοχής.

Θα πρέπει να περιορίσουμε τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες ανάμεσα στις περιφέρειες και να αναζητήσουμε

τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της κάθε περιφέρειας,

ώστε να ενθαρρυνθεί η οικονομική δραστηριότητα.

Η ανάπτυξη όμως του υγιούς και θεμιτού ανταγωνισμού

χρειάζεται καλλιέργεια καταναλωτικής συνείδησης

και διαμόρφωση ενός κλίματος εμπιστοσύνης

μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών.

Την ίδια ώρα για την αναβάθμιση της παραγωγικότητας,

απαιτείται να έχουμε νέες τεχνολογίες, νέα προϊόντα

και νέες μεθόδους παραγωγής και διάθεσης αυτών.

Σ’ αυτή τη μεγάλη προσπάθεια για την ανταγωνιστικότητα,

την ανάπτυξη και την απασχόληση, σημαντικό ρόλο μπορούν

να παίξουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Άλλωστε, κεντρικός στόχος όλων των δράσεων

για την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη,

θα πρέπει να είναι η ενίσχυση της απασχόλησης

και η μείωση της ανεργίας,

η δημιουργία νέων και ποιοτικά καλύτερων θέσεων εργασίας.

Και για να επιτύχουμε αυτό το στόχο χρειάζεται πλαίσιο που

θα στηρίζει τις ίσες ευκαιρίες καθώς και την ανάγκη

για εκπαίδευση και κατάρτιση,

την αξιοποίηση της κοινωνίας της πληροφορίας

και την προώθηση της περιφερειακής και τοπικής ανάπτυξης.

Για να υλοποιηθούν όλα αυτά, θα πρέπει να γίνει προσπάθεια βελτίωσης της λειτουργίας του δημόσιου τομέα,

με γνώμονα την ποιότητα των υπηρεσιών,

την αποτελεσματικότητα της λειτουργίας του,

την υψηλότερη απόδοση,

καθώς και την αξιοπιστία προς τον πολίτη και τον επιχειρηματία.

Κυρίες και Κύριοι Σύνεδροι,

Σήμερα, σ’ αυτή τη νέα πορεία

Μπορούμε να εμπιστευθούμε τις αρχές, τις ιδέες και αξίες

της παράταξης μας.

Μπορούμε και πρέπει να εμπιστευτούμε το κόμμα μας,

να εμπιστευτούμε τον  Πρόεδρό μας τον Αντώνη Σαμαρά.

Μπορούμε να εμπιστευθούμε τους ανιδιοτελείς συμμαχητές μας

που πρόσφεραν και προσφέρουν.

Όλοι μαζί να προχωρήσουμε τα επόμενα βήματα.

Βήματα πιο τολμηρά, πιο ειλικρινή, πιο θαρραλέα που θα μας οδηγήσουν πιο κοντά στον πολίτη με ένα κόμμα αποτελεσματικό πιο ανοικτό στην κοινωνία.

Ευχαριστώ

Μοιράσου το:

Facebook

Twitter

Linkedin

Print

Email

Παρέμβαση στο Προσυνέδριο της Γραμματείας Γυναικών στην Αθήνα για το 7ο Συνέδριο

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΟΥ ΣΤΟ  ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ 7o ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

«Θέλουμε τη γυναίκα να συμμετέχει στην παραγωγή και στην κοινωνία. Θέλουμε να τη βοηθήσουμε να παίξει ισότιμο ρόλο στην κοινωνία και πρωταγωνιστικό ρόλο στην οικογένεια. Με τον άντρα συμπαραστάτη της και όχι ανταγωνιστή της. Την ανάδειξη γυναικών στα δημοκρατικά όργανα τη νοιώθουμε ως πραγματική ανάγκη, όχι ως υποχρέωση που μας την επιβάλλουν οι «ποσοστώσεις» ήταν τα λόγια του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά αναφορικά με το ρόλο των γυναικών από εδώ και στο εξής τόσο στην κοινωνία όσο και στο ίδιο το κόμμα.

Η ισότητα γυναικών και ανδρών αποτελεί αναμφισβήτητα βασική αρχή της δημοκρατίας και θεμελιώδη ανθρώπινη αξία. Η αναγνώριση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών, η μαζική συμμετοχή τους στην εκπαίδευση και στις οικονομικές δραστηριότητες, οι αλλαγές στους ρόλους των δύο φύλων και στη δομή της οικογένειας και η διεκδίκηση ίσης συμμετοχής γυναικών/ανδρών στους δημοκρατικούς θεσμούς. Η δημιουργία ενός ειρηνικού κόσμου, η μετατροπή της κουλτούρας της βίας σε κουλτούρα ειρήνης, αλληλεγγύης και συνεργασίας, όπου όλοι οι άνθρωποι, και ιδιαίτερα τα παιδιά, θα έχουν δικαίωμα στη ζωή, στη στέγαση, στη μόρφωση και στην ιατρική περίθαλψη, ανεξάρτητα από τη φυλή, το χρώμα, την εθνικότητα, το φύλο ή τη θρησκεία τους, είναι ένα όραμα που ιδιαίτερα εμπνέει και κινητοποιεί τις γυναίκες.

Για τις γυναίκες του κόσμου, η ειρήνη και η βιώσιμη ανάπτυξη δεν αποτελούν απλά μια ιδέα, αλλά μια δυνατότητα που μπορεί να εγγυηθεί μία αξιοπρεπή ζωή για όλους και όλες, αλλά και για τις γενιές που θα ακολουθήσουν. Η μαζική είσοδος των γυναικών στην πολιτική και η «ισορροπία ισχύος» των φύλων είναι η μοναδική ελπίδα για ανανέωση και εξανθρωπισμό της πολιτικής και της κοινωνίας.

Μια ίση εκπροσώπηση γυναικών και ανδρών στους θεσμούς της δημοκρατίας θα έπρεπε να είναι το φυσικό αποτέλεσμα της εκπληκτικής προόδου των γυναικών. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν είναι αυτονόητο. υπάρχει χάσμα ανάμεσα στη τυπική ισότητα και στη πραγματικότητα, όπως αυτή απεικονίζεται στα χαμηλά ποσοστά πολιτικής συμμετοχής των γυναικών.

Ταυτόχρονα η βία κατά των γυναικών, η σωματεμπορία, η αυξημένη ανεργία, η ασυμβατότητα επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, η ανεπάρκεια υποδομών φροντίδας των παιδιών και της τρίτης ηλικίας, συνιστούν καυτά προβλήματα που απαιτούν λύσεις, αφού συνδέονται άμεσα, τόσο με την παραβίαση δικαιωμάτων, όσο και με τη βιωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.

Ο ρόλος των πολιτικών ηγεσιών είναι καθοριστικός, αφού με μέτρα “θετικών δράσεων” μπορούν να υπερβούν τις συνέπειες του ιστορικού αποκλεισμού των γυναικών από το δημόσιο βίο και να ενισχύσουν  τη συμμετοχή τους στη πολιτική.

Στη χώρα μας, η απόφαση της ΝΔ να καθορίσει ελάχιστο ποσοστό συμμετοχής 30% και για τα δύο φύλα στα κομματικά όργανα, αποτελεί χωρίς αμφιβολία μέτρο που ενθαρρύνει και ενισχύει τη συμμετοχή των γυναικών στη πολιτική. Σημαντικό επίσης βήμα προόδου συνιστά και η υποχρεωτική συμμετοχή γυναικών, τουλάχιστον κατά το 1/3, στα ψηφοδέλτια για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Οι γυναίκες αποτελούν το μισό της παγκόσμιας πηγής ανθρώπινου δυναμικού, ικανοτήτων και ταλέντων. Η φτωχή παρουσία των γυναικών στα κέντρα πολιτικών αποφάσεων σημαίνει φτώχεια και στέρηση από τη μη αξιοποίηση των ανθρώπινων πόρων.

Σε αυστηρά νομικό επίπεδο, οι γυναίκες σήμερα απολαμβάνουν την ισότητα με τους άνδρες με το λαθεμένα χαρακτηριζόμενο ως «ισχυρό» φύλο. Στην πολιτική, δεν υπάρχει τίποτα που να διαχωρίζει τυπικά μία γυναίκα από έναν άνδρα. Και οι δύο μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα με τους ίδιους όρους και το μόνο που θα τους κρίνει είναι η ελεύθερη λαϊκή ψήφος. Στις νομικά πολιτισμένες χώρες, θεωρώ πως η ισότητα των δύο φύλων αποτελεί, ή τουλάχιστον οφείλει να αποτελεί, μία αυτονόητη έννοια, ένα αξίωμα, έναν στόχο που πρέπει να επιτευχθεί όχι απλά ως κοινωνική επιταγή, αλλά ως πολιτισμική αναγκαιότητα.

Το πρόβλημα της (αν)ισότητας ξεκινά από κοινωνικά και πολιτιστικά κατάλοιπα, που άπτονται περισσότερο των πεδίων της ψυχολογίας, της ιστορίας, της κοινωνιολογίας και της ανθρωπολογίας. Όσο και αν προσπαθήσει ο νομοθέτης να δημιουργήσει μια κατάσταση ισονομίας, ισότητας ευκαιριών και δικαιωμάτων, μεταξύ των δύο φύλων, τα αιτία που δημιούργησαν την ανάγκη ρυθμιστικής παρέμβασης του νομοθέτη κινούνται σε ένα πεδίο τόσο ανθρώπινο που η αντιμετώπιση τους με νομικά μέσα αποτελεί μόνο ένα μέρος της λύσης.

Το πρόβλημα εμφανίζεται στο πεδίο της επιλογής. Όσο σημαντική είναι η δυνατότητα μιας γυναίκας να είναι υποψήφια, εξίσου σημαντικός είναι και ο τρόπος με τον οποίο ο λαός κάνει την επιλογή του και ο βαθμός στον οποίο η εικόνα του ικανού άνδρα πολιτικού υπερισχύει εν τοις πράγμασι της εικόνας της ικανής γυναίκας πολιτικού.

Επιβεβαίωση της ύπαρξης των κοινωνικών, πολιτιστικών και ψυχολογικών καταλοίπων αποτελεί και το γεγονός ότι ο ίδιος ο νομοθέτης εντοπίζει την ύπαρξη ανισοτήτων παρά την ύπαρξη ισότητας ευκαιριών και έρχεται σε πολλές περιπτώσεις να παρέμβει θετικά μέσω της θεσμοθέτησης ποσοστώσεων υπέρ των γυναικών. Θα ήταν ωραίο να ζούμε σε μία κοινωνία όπου τέτοιου είδους νομοθετικές παρεμβάσεις θα πρέπει να είναι αχρείαστες επειδή θα τις έχει προλάβει η κοινωνική εξέλιξη.

Άρα, αυτό που χρειάζεται είναι σε πρώτο επίπεδο οι γυναίκες να έχουν θεσμοθετημένα τις ίδιες ευκαιρίες με τους άνδρες, και όπου διαπιστώνονται προβλήματα να επεμβαίνει ο νομοθέτης και σε ένα δεύτερο, αλλά εξίσου σημαντικό επίπεδο, να φροντίσουμε ως κοινωνία να αποτάξουμε κάθε στερεοτυπικό κατάλοιπο και να κρίνουμε τον κάθε υποψήφιο ατομικά και με βάση ένα σύστημα αξιών που ενώ είναι θεμιτό, να έχει προσωπικό χαρακτήρα αναφορικά με τη σπουδαιότητα της κάθε κρινόμενης ιδιότητας και να μην λαμβάνεται υπόψη ο παράγοντας φύλο.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

• Θα πρέπει να μην εξετάζεται η γυναικεία ψήφος σε αντιπαραβολή προς την «ανδρική» αλλά αυτή καθαυτή
• Θα πρέπει να υπάρχει εκπροσώπηση των γυναικών μέσα στο κόμμα όχι λόγω των άρθρων του καταστατικού αλλά να είναι απόρροια της αλλαγής του τρόπου σκέψης και λειτουργίας του κόμματος.
• Θα πρέπει να γίνεται δίκαιη κατανομή των υποχρεώσεων στην ιδιωτική και στη δημόσια σφαίρα, κατάργηση της διαίρεσης της εργασίας κατά φύλα και υπέρβαση του ιστορικού αποκλεισμού των γυναικών από την πολιτική ζωή
• Θα πρέπει σε μία δημοκρατική κοινωνία και άρα σε ένα δημοκρατικό κόμμα οι πολιτικές αποφάσεις να αντανακλούν τα ενδιαφέροντα και τα συμφέροντα όλων των πολιτών
• Θα πρέπει να δημιουργηθεί Παρατηρητήριο Ισότητας με σκοπό να εντοπίζονται οι τελευταίες εξελίξεις, οι δυσκολίες που συναντούν οι γυναίκες στην προσπάθειά τους να καταλάβουν πολιτικές θέσεις σε τοπικό, εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο.

Μοιράσου το:

Facebook

Twitter

Linkedin

Print

Email

7ο Συνέδριο ΝΔ

Για την ομιλία μου στο 7ο Συνέδριο ΝΔ πατήστε εδώ που πραγματοποιήθηκε 06-08 Ιουλίου 2007

Μοιράσου το:

Facebook

Twitter

Linkedin

Print

Email